İçindekiler
Hong Kong'un Victoria Limanı üzerindeki sabah sisi henüz dağılmamışken, Mandarin Oriental Oteli'nin dışındaki çiçek denizi sessizce çiçek açtı. Yüzlerce beyaz gül ve bebek nefesi buketi cam perde duvarı çevreliyor, yaprakların üzerindeki çiğ taneleri yoldan geçenlerin kırmızı gözlerini yansıtıyor. 1 Nisan 2023, iki anlama sahip bir gün - hem bir 1 Nisan şakası hem de Hong Kong popüler kültürünün tarihindeki en acı dolu anı düğümü. Zamanı 22 yıl önceki o akşama geri aldığımızda, Leslie Cheung'un 24. kattan atladığı an, yüzyılın başındaki altın çağı dondurmakla kalmadı, aynı zamanda yüzyılın sonunda sayısız insanın gençlik anılarını sonsuza dek spot ışıkları altında mühürledi.
Bugün, 22 yıl önce, 1 Nisan 2003'te, Leslie Cheung Hong Kong'daki Mandarin Oriental Oteli'nden atlayarak, parlak ama kısa hayatına, arkasında bitmeyen pişmanlıklar ve özlemler bırakarak son verdi. Ancak aradan 22 yıl geçti, ama onun parlaklığı hiç azalmadı, sayısız insanın kalbinde ölümsüz bir efsane olarak yaşamaya devam ediyor. Bir taraftarın dediği gibi: "Rüzgar esmeye devam ediyor ama sen asla solmayacak bir nisan efsanesi oldun."
1. Wenhua'nın önündeki zaman kapsülü: asla solmayan kolektif bir hafıza
Sabahın erken saatlerinden itibaren dünyanın dört bir yanından gelen hayranlar, ellerinde çiçekler, fotoğraflar ve el yazısı kartlarla bu ölümsüz puta yas tutmak için buraya toplandılar. Otelin dışındaki sokak kırmızı güller, beyaz zambaklar ve menekşelerle görkemli ve sıcak bir şekilde süslenmişti. Dev çiçek panolarında "Çok fazla şeye ihtiyacım yok, önemli olan kardeşimin yanımda olması", "22. yıl dönümümüzde beni sevmeye devam edin", "Senin yerini kim alabilir" gibi sözler yazıyordu. Kalemin her darbesinde hayranların kardeşime olan derin sevgisi hissediliyordu. Bu günde kardeşleriyle "bir araya gelmek" için Tayvan, Japonya, Güney Kore ve hatta Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri gibi uzak yerlerden gelenler bile oldu. Shenzhen'den bir hayran ise, "Her yıl buraya geliyorum. Kardeşim sadece bir idol değil, o benim gençliğim." dedi.
Kardeşinin kocaman bir fotoğrafı da olay yerine konmuştu ve yüzünde sanki hiç gitmemiş gibi parlak bir gülümseme vardı. Yol kenarındaki küçük ekranlarda "Rüzgar Emeye Devam Ediyor", "Monica" ve "Gençken" gibi klasik şarkılar çalıyordu. Tanıdık melodiler havada yankılanıyor, insanların durup bakmasına neden oluyor, Leslie Cheung'un altın çağını hatırlatıyordu.
Sabah güneşi yavaş yavaş aydınlandıkça, çiçek duvarı muhteşem bir sanat eserini sergilemeye başladı: Beyaz lalelerden yapılmış bir piyano klavyesi, mavi ortancalarla kaplı "LESLIE" kelimesi ve hatta bazı hayranlar kristal bir fotoğraf çerçevesine "Days of Being Wild" filminden "Legless Bird" dizelerini kazımışlardı. Özenle tasarlanmış bu anıtlar, mobil bir açık hava sanat galerisi oluşturuyor ve her eser, kendine özgü bir zaman kodunu taşıyor. Shenzhen'den "sonradan Rong hayranı" Xiao Chen, telefonunda restore edilmiş "Monica" MV'sini gösterdi: "Görüntü kalitesini artırmak için AI teknolojisini kullandık. O zamanlar Brother'ın dans adımları hala inanılmaz derecede moda."
Yas grubunun önemli kuşak sıçramaları gösterdiğini belirtmekte fayda var. 2000'li yıllarda doğan üniversite öğrencisi Ajie, kendi yaptığı holografik projeksiyon cihazını getirerek "Bir Çin Hayalet Hikayesi" filmindeki Ning Caichen'in bilgin görüntüsünü otelin dış duvarına yansıttı. "Bilibili'de canlı bir anma yayını yaptık ve sabah 3'te on binlerce kişi aynı anda 'Eğer hala burada olsaydın bahar harika olurdu' gibi yorumlar paylaştı." Bu dijital yas tutma biçimi, Leslie Cheung'un yaşamı boyunca yeni teknolojileri benimseme karakterine mükemmel bir şekilde uyuyor - o, Hong Kong'da bir konserde multimedya projeksiyon kullanan ilk şarkıcıydı.
2. Işık ve gölgenin uzun nehrinde sonsuz donma: Sanatsal yaşamın çoklu boyutları
Mong Kok'taki Sai Yee Caddesi'nde yapılan açık hava gösteriminde, Happy Together filminin makarası eski tip bir projektörde yavaşça dönüyordu. Ho Po-wing ekranda Lai Yiu-fai'ye, "Neden yeniden başlamıyoruz?" dediğinde, seyirciler arasında hıçkırıklar koptu. Bir zamanlar tabu sayılan bu eşcinsel filmi, artık Hong Kong'un kültürel çeşitliliğini anlamak için önemli bir metin haline geldi. Film eleştirmeni Huang Guozhao şunları belirtti: "Leslie Cheung'un kadınsı mizacı yorumlamak için bedenini kullanması, Çince filmlerdeki erkekliğin tek fikirli hayal gücünü kırdı. Bu estetik atılım bugün daha gerçekçi."
Shenzhen'in Nanshan Bölgesi'ndeki bir sanat mekânında düzenlenen "Kırmızı·Kırmızı Olmaya Devam Et" adlı sınır ötesi sergi büyük ilgi görüyor. Sergide Cheng Dieyi'nin kostümlerinin 3 boyutlu tarama verileri, "Sıcak" konserindeki alev enstalasyonunun sıcaklık algılama kayıtları ve hatta Leslie Cheung'un 438 halka açık performansına ait yapay zeka tarafından analiz edilen ses kayıtları yer alıyor. Küratör Bayan Lin şöyle açıklıyor: "Sanatsal yaratımının avangard doğasını parçalamak için teknolojiyi kullanmaya çalıştık. Örneğin, 1996'da konserlerinde çevresel elektronik ses efektleriyle deneyler yapmaya başladığını gördük."
Medyada yapılan bu anma etkinlikleri Leslie Cheung'un sanatsal yaşamının ne kadar geniş kapsamlı olduğunu gösteriyor. "Rüzgar Esmeye Devam Ediyor"daki melankolik prensten, "Kırmızı"daki androjen karaktere, "Rouge"daki züppe genç adamdan "Üçlü Tap"teki psikopata kadar, toplumun dışlanmış karakterlerindeki insani derinliği her zaman ortaya çıkarmayı başarıyor. Karakterin ruhunun bu kadar derinlemesine anlaşılmasının sebebi, onun eğlence sektöründe yaşadığı birçok baskı ve mücadele olabilir.
3. Tang Hede’nin Gül Şiirleri: Özel Hafızanın ve Kamusal Duygunun Üst Üste Binmesi
Sabah saat 00.00'da Tong Hok Tak'ın Instagram'a yüklediği "Monica" klibi internette tsunami yarattı. 1985'ten kalma, daha önce hiç görülmemiş bu performans videosunda, Leslie Cheung'un alnındaki ter damlaları sahne ışıklarının altında elmas gibi parlıyordu. "Thanks thanks thanks thanks Monica" şarkısını söylerken birden kameraya göz kırptı. Dijital restorasyon teknolojisiyle yeniden canlandırılan bu an, 24 saat içinde 500 binden fazla kez iletildi. Tang Sheng'in "Senin yerini kim alabilir" şeklindeki kısa açıklaması şarkının sözlerinden alınmış olsa da, hayranları bunu hem sevgilisine yaptığı özel bir itiraf hem de süperstar statüsünün tarihi bir teyidi olarak yorumladı.
Leslie Cheung için düzenlenen anma töreninde, özel duygu ile toplumsal hafızanın örtüşmesi benzersiz bir kültürel fenomen oluşturdu. Tang Sheng'in her yıl paylaştığı eski fotoğraflar, kolektif arkeolojiyi tetikliyor: 1997 Yılbaşı konserinde sahne arkasında sarılma, 1989'da müzik dünyasına veda ederken birbirlerinin papyonlarını düzelttikleri an ve hatta 2001'de Paris sokaklarında yan yana yürürken çekilen fotoğraflar. Bu parçalar, medya tarafından şeytanlaştırılmayan gerçek Leslie Cheung'u yavaş yavaş bir araya getiriyor; prova hataları yüzünden kulaklıklarını parçalayan ve gece geç saatlerde personel ile seyyar erişte yiyen kişi.
4. Kültürel sembollerin çağdaş çevirisi: nostaljiden inovasyona manevi miras
Hafıza ile unutuşun yarıştığı bu çağda Leslie Cheung'u farklı kılan şey, onun asla gerçek anlamda geçmişte kalmamış olmasıdır. Yapay zekâ yeni şarkılar söylemek için sesini taklit etmeye başladığında, dijital avatarı sanal bir konser vermek üzere meta evrende belirdiğinde, Z Kuşağı içsel dolaşıma direnmek için ünlü sözlerini kullanarak memler yarattığında - nisan ayında ayrılmayı seçen bu sanatçı çoktan bir tür ebedi spiritüel medyuma dönüşmüş durumda ve her bahar farklı nesillerin ruhlarını beslemeye devam ediyor.
Rüzgâr esmeye devam ediyor, zamanın tozunu savuruyor ama savuramadığı şey, yüzyılları aşan eşsiz zarafet. Mandarin Oteli'nin dışındaki son anma plakasında da belirtildiği gibi: "Bu, sayısız yeni hikayenin sonu değil, başlangıç noktasıdır." Belki de efsanenin gerçek anlamı budur: Bir insanın hayat çizgisi, zamanın ruhuyla örtüştüğünde, fiziksel yok oluşa karşı savaşan kültürel ölümsüzlüğe kavuşur.
5. Zaman ve mekanda süperstar tarzı ve etkisi
Leslie Cheung'un vefatının üzerinden 22 yıl geçti ama onun sanatsal başarıları ve kişisel çekiciliği zaman içinde hiç azalmadı. 1980'lerde "The Wind Continues to Blow" ve "Monica" gibi şarkılarla müzik sahnesini kasıp kavurdu ve Hong Kong pop müziğinin ikonik isimlerinden biri haline geldi; 1990'lı yıllarda "A Better Tomorrow", "Days of Being Wild" ve "Farewell My Concubine" gibi filmlerle Çin film endüstrisinde efsanevi bir yer edindi. Özellikle "Elveda Cariyem" filmindeki Cheng Dieyi rolü, onun oyunculuktaki üstün çabasını tam anlamıyla ortaya koymuş ve hala sinemaseverlerin kalbinde bir klasik olarak yerini korumuştur. O sadece bir şarkıcı ve oyuncu değil, aynı zamanda bir dönemin sembolü. Eserleri dilleri ve bölgeleri aşarak nesilleri etkilemiştir.
Resmi anma etkinliklerinin yanı sıra taraftarlar, Mong Kok, Hong Kong, Shenzhen ve diğer yerlerde spontane olarak küçük anma etkinlikleri de düzenlediler. Sokaklarda Kardeş'in klipleri ve şarkıları çalındı ki, yoldan geçenler de bu süperstarın cazibesini hissedebilsin. Tıpkı "Sol ve Sağ Eller" şarkısının sözlerinde söylendiği gibi: "Gittin, ama dağıldın her yere." Leslie Cheung artık aramızda olmasa da ruhu ve eserleri her yerde, ebedi bir anı olarak varlığını sürdürüyor.
6. Kardeş ve hayranları: 22 yıllık değişmeyen ilişki
Leslie Cheung'un hayranları tarafından sevilmesi 22 yıldır hiç azalmadı. Her 1 Nisan, sadece anma günü değil, aynı zamanda onun hayatının kutlanmasıdır. Kardeşlerinin efsanesini çiçeklerle, gözyaşlarıyla, şarkılarla sürdürüyorlar. Birisi çiçek kartına şöyle yazmış: "Sevgiler kardeşim, bu asla değişmeyecek." Bazıları ise, "22 yıl geçti, sen hâlâ kalbimizdesin" diye hayıflandı. Bu hayranlar arasında 50 yaş üstü "eski hayranlar" olduğu gibi, Bro'ya filmleri ve şarkıları nedeniyle aşık olan genç nesil de var. Belki de Brother'ın canlı performansını hiç izlememişlerdi ama ekran ve ses aracılığıyla onun samimiyetini ve tutkusunu hissettiler.
7. Sonsuza Dek Leslie Cheung
Leslie Cheung'un ölümü Çin eğlence sektörü için büyük bir kayıp olsa da varlığı hiçbir zaman gerçek anlamda kaybolmadı. Müzikleri hâlâ radyolarda çalınıyor, filmleri hâlâ sinemalarda yeniden gösteriliyor ve öyküleri hâlâ hayranları arasında dolaştırılıyor. Tang Hede'nin yürekten gelen başsağlığı mesajları ve hayranlarının çiçek deniziyle gönderdiği övgüler, aynı gerçeği anlatıyor: Leslie Cheung sadece bir sanatçı değil, aynı zamanda duygusal bir destek ve asla solmayacak bir semboldür.
Bu 1 Nisan'da, "Monica" melodisi tekrar çaldığında, Mandarin Oriental'ın dışındaki sokaklar çiçeklerle dolduğunda, Kardeş'in "Rüzgar esmeye devam ediyor, gitmek istemiyor" dediğini duyar gibi olduk. 22 yıl geçti, onun yerini kim doldurabilir? Cevap şudur: Hiç kimse yapamaz. Leslie Cheung her zaman tek ve biricik "Kardeş" olacak.
Daha fazla bilgi için:
